| Zombie Fires
Zombie fires zijn ondergrondse vuren die soms jarenlang blijven smeulen onder de dikke ijslagen van de gebieden op de noordpoolcirkel. Ze voeden zich met methaangas, turf en ander organisch materiaal. Zodra de lente komt, de temperatuur stijgt en de grond droogt, laaien ze op, eerst als mysterieuze nevels boven het smeltende ijs, maar vaak ontwikkelen ze zich tot echte branden. Bij voorkeur op plekken die het litteken dragen van een eerdere brand.
Ook in ons lijf duiken krachten onder het zichtbare oppervlak, maar daarom zijn ze niet minder aanwezig.
Een mens herbergt geheime brandende vuren, die zwijgend woekeren of zuurstof zoeken. Stille verlangens, wensen en dromen, maar ook verdriet of frustratie.
In haar liederen en gezongen meditaties exploreert Amalia deze onderhuidse zombie fires. De liederen brengen troost, door de ijslaag weg te krabben, het vuur te ontsteken, of de zachte veenlaag te strelen. Wees niet bang, maar adem diep en dans! Geïnspireerd door de liederen van Amalia maakt Maaike Leyn levende tekeningen die ontstaan, al jagend in donkere, wilde oerwouden. Soms fel, soms teder, tekent ze de dans van het innerlijke vuur.
Toen Maaike vijf jaar geleden naar Oostende verhuisde, leerde ze al vrij snel Amalia kennen. Haar liefdevolle, maar kritische blik maakte Maaike nieuwsgierig. Al vlug bleek dat ze heel wat gemeenschappelijk hadden. Niet alleen hun drang naar open ruimte en frisse zeelucht, maar ook naar diepgang. Vaak lopen ze te filosoferen op het strand over de kleine en de grote wereld. Ze verontwaardigen zich en laten zich verrassen. Ze houden beide van scheppen, in de keuken en in het hoofd, Amalia in haar liederen, Maaike in haar houtskooltekeningen.
|
